ေဒြးေတာ္လြမ္းသူမ်ား

ၿမန္မာ႔သနပ္ခါး၊စြန္႔ပစ္ထား၍
ထိုင္းမွအလွကုန္၊မ်ိဳးစံုစံုကို
ေမႊးထံုခ်ယ္သ၊စိတ္ၾကည္ၿမ၍
ေတြးေတာစိတ္မွာ၊ထင္မိပါသည္
ေန႔စဥ္လိမ္းေသာ္၊အလွေပၚ၍
ညိဳညက္အသား၊ၿဖဴလာၿငားအံ႔ ။။။။။။။။။။။။။။။

ေန႔စဥ္သင္းၾကဴ၊ပါးမွာကူေသာ္
ထူထဲဝက္ၿခံ၊ေပၚလာၿပန္လဲ
စိတ္ကမရႊံ႔၊လက္မတြန္႔ပါ
ေန႔စဥ္ရက္ဆက္၊လိမ္းမပ်က္ ။။။။။။။။။။။။

ဖုထစ္မာလွ၊မီးေတာင္ဝသို႔
ပါးလွၿပင္ထက္၊စူ၍ၳထြက္ၿငား
ယိုးဒယားဝက္ၿခံ၊သနီလန္ကို
မွန္တြင္ၾကည္႔ခါ၊ႏွေၿမာပါ၍
ညွစ္ခါထုတ္လွ်က္၊မပစ္ရက္္ ။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။

ေမတၱာအမွတ္-၅၂၈

သမီးမိုက္က၊ခ်စ္ေနမွေတာ႕
မိဘစိတ္မွာ၊မၾကည္သာလည္း
မၿပစ္ခြာရက္၊ရွိဳက္ပင္႕သက္ၿဖင္႕
သားမက္သူ႕ကိုေတာ္လိုက္၏ ။

ကိုယ္႕သမီးကို၊ရန္ၿငိဳးသို၍
မလိုတမာ၊ကိုယ္႕ေရွ့မွာပင္
ရုိက္ကာၿငိဳၿငင္၊မၾကည္႕ခ်င္မို႕
ခင္မင္ဟန္ၿပ၊ဆက္ဆံရ၏ ။

ကိုယ္႕ေၿမးကေလး၊အႏွစ္ေထြးကို
ဆဲေရးနင္းေခ်၊မလုပ္ေစဖို႕
ေၾကနပ္ဟန္ၿပ၊ဆက္ဆံရ၏ ။

ကိုယ္႕အိမ္ေပၚတြင္၊
သူစိတ္ထင္တိုင္း၊တဒိုင္းဒိုင္းႏွင္႕
အရိုင္းသံေဝ၊မလုပ္ေစေအာင္
ေရႊေငြကစ၊ေထာက္ပံံ့ရ၏ ။

သမီးခ်စ္မို႕
မပစ္ရက္ႏူိင္၊တမိွဳင္မွိုုဳင္ၿဖင္႕
ေငးငိုင္ေနေသာ၊မိဘႏွစ္ပါး။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။

လူ-၃

ေရွ႔မ်က္ႏွာၿပင္၊ေရာင္စဥ္ေတာက္ၾကြား
ေဆးသားပန္းခ်ီ၊စာလံုးညီႏွင္႔
ပီပီၿပင္ၿပင္၊အလွဆင္၏ ။။။။။။။

သူ႔ေနာက္တြင္ကား၊ေဆးသားကင္းလွ်က္
သံေခ်းတက္၍​၊က်ိဳးပဲ႔ေဘာင္ၿပဳတ္
ခပ္နုပ္နုပ္ပင္၊အစုတ္ဆင္၏ ။။။။။။။။။။။

ထိုလူသည္ကား၊မ်က္ႏွာပ်ားခ်ိဳ
စိတ္ညိဳညစ္ပုတ္၊လူ႔ဆိုင္းဘုတ္ ။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။

ၿမင္ခ်င္စမ္းမိတယ္

                                               ေညွာင္ညိဳပင္ေအာက္၊ကြန္းေထာက္ခိုနား
                                               လူမ်ားသံုးရန္၊စိတ္ရည္သန္၍
                                               ဟိတ္ဟန္ကင္းစင္၊ေရခ်မ္းစင္။။။။။။။။

                                               ေအးၿမၾကည္လွ်က္၊သန္႕ရွင္းေရခြက္
                                               ရွိပါလွ်က္လည္း၊ဆက္ကာသြယ္ထား
                                               သံၾကိဳးမ်ားက၊ၾကည္႕ရဆိုးလွ်က္
                                                ေရခြက္ခ်ဳပ္သား၊ပုဒ္မ(၅)ႏွယ္
                                                လြတ္မယ္႔ေန႕ရက္၊ေမွ်ာ္မွန္းခက္၏ ။။။။။။။။။။။။။။။။။။။

                                                ေၾသာ္။။။။။ၾကည္လင္ေအးၿမ
                                                သာစြေမတၱာ၊ေရွ့ထားပါ၍
                                                သြားလာခရီး၊ေဝးနီးလူမ်ား
                                                အားထားေပ်ာ္ရႊင္၊ေရခ်မ္းစင္ကို
                                                ခြက္တြင္ၾကိဳးတည္း၊မရွိပဲႏွင္႕
                                                အၿမဲၿမင္ခ်င္စမ္းပါဘိ ။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။

အလွပ်က္ခ်ိန္

အၾကည္ဓာတ္တို႔၊
ပြတ္သတ္ေခြ႔ၿမဴး၊အေတြ႔ထူးစဥ္။။။။။

ပုလဲရည္ႏွစ္၊တြဲသီရစ္၍
ဖြင္႔လွစ္ေရာင္ေၿပး၊ပုလဲေသြးႏွယ္။။။။။။။

နိမ္႔ၿမင္႔စီရီ၊သင္႔ရုံညီ၍
ႁပံဳးၾကည္တိုင္းမွာ၊အလွၿဖာ၏။။။။။

စြန္းထင္းကင္းပ၊ၿပည္႔လဝန္းႏွယ္
တိက်ခံတြင္း၊ပုံစံသြင္း၏ ။။။။။။။။။

သႏ ၱာႏုတ္ခမ္း၊ၿပံဳးတုန္႔နမ္း၍
နန္းထိုက္ပတၱႁမား၊ခံတြင္းသားႏွင္႔
ၿဖဴသြားၿမၿမ၊စိုးစံခ၏ ။။။။။။။။


မုန္းမာန္ခက္တို႔
ပြင္႔ထြက္ရိုက္ခတ္၊ပူးကာသတ္စဥ္
နီရင္႔ႏုတ္ခမ္း၊ခက္ေထာ္ၾကမ္း၍
ေသြးလႊမ္းပူပူ၊အာေဘာင္ဆူလွ်က္
ၿဖဴပုလဲသြား၊ဆူဆဲပြားသည္
ခုမ်ားအလွပ်က္ေခ်ၿပီ။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။

ေခါင္းစဥ္တပ္ေပးပါ

အလွတရစ္၊ၿမတဆစ္ႏွင္႔
ကညစ္ပန္းရုပ္၊ထုကာလုပ္သည္
ေရႊၾကဳပ္ဝါဝါ၊ရတနာ။။။။။

လည္မွာဆြဲတင္႔၊စိန္မ်က္ပြင္႔က
ေရာင္ဖြင္႔လက္လက္၊တန္ဖိုးထြက္၏ ။။။။။။။။

နီလာပုလဲ၊ဆင္႔ဆင္႔တြဲ၍
လည္တြင္ဆြဲဆင္႔၊ပဏာတင္႔သည္
ေရာင္စဥ္ၿဖာေန၊အလွေဝ၏ ။။။။။။။။။။။။။။။။

အၾကင္နာတရစ္၊ေမတၱာစစ္ၿဖင္႔
သစၥာရင္မွ၊ၿမတ္နိုးစြေသာ
သမီးလွပံုလႊာ၊ရတနာ။။။။။။။။

ရင္ဝယ္ေႏြးေႏြး၊ယုယေထြး၍
ကလူက်ီစယ္၊ခ်စ္ၿပံဳးလွယ္သည္
ရစ္တြယ္မ်က္ဝန္း၊သဒၵါမႊမ္း၏ ။။။။။။။။

သမီးလွကဗ်ာ၊ေဖ႔သည္းညွာသည္
နီလာပုလဲ၊ေရာင္ထက္ကဲ၍
ေရႊခဲဝါဝါ၊စိန္ထက္သာ၏
သဒၵါၿမတ္ႏိုး၊ရင္မွာပ်ိဳးသည္
တန္ဖိုးနဂ ၣၳထိုက္ၿပီတည္း။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။

လူ-၂ (သို႔ )အတၱ၏ေက်းကၽြန္

ငယ္ငယ္တုန္းက၊ၾကားသိရေသာ
ဘဝပံုၿပင္၊စိတ္ကူးယဥ္လွ်က္
ၾကီးလွ်င္ငါလဲ၊ၿဖစ္မွာပဲဟု
စိတ္ထဲေတြးရင္း၊တအင္းအင္း။။။။။။။။။။။။။

လူလတ္ပိုင္းတြင္၊စူးစမ္းခ်င္မို႔
ပံုၿပင္အေတြး၊သံုးၾကည္႔ေသး၏
ေမွးေမွးမိွန္မွိန္၊အေတြးကတီမ္မို႔
အခ်ိန္မကိုက္၊စရိုက္မတူ
မူကကြဲလြဲ၊က်ဆံုးဆဲမို႔
ဆုတ္ၿဖဲပစ္လိုက္ရၿပန္ၿပီ။။။။။။။။။။။။။။။။။

ငါကလုပ္မွ၊ငါ႔ဘဝကို
ထြန္းပၾကည္လင္၊ငါ႔အားအင္ၿဖင္႔
ေအာင္ၿမင္ဧကန္၊အမွန္ပဲဟု
ေမြးဖြားစိတ္တြင္း၊တအင္းအင္း။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။

လံုးလကိုတည္၊စိတ္မာန္ခ်ီလည္း
သူကၾကီဳးပန္း၊လူ႔ဘံုခန္းကား
ၾကမ္းတမ္းရွဳပ္ေထြး၊မမွီေသးမို႔
အေဝးၾကီးေဝးရၿပန္ေခ်ၿပီ။။။။။။။။။။။။။။။။။

ဇရာကအို၊ဇာတာညိဳစဥ္
သက္ဝင္ယံုၾကည္၊ဆံုးၿဖတ္သည္ကား
ပြားစည္ဓမၼ၊ၿမတ္ဗုဒၶ၏
ညႊန္ၿပေလရာ၊ငါလိုက္နာမည္
ေသခ်ာမွတ္သြင္း၊တအင္းအင္း ။။။။။။။။။။။။။။။

သမထက်င္႔၊ငါမာန္ဝင္႔ေၾကာင္႔
မရင္႔ဥာဏ္စဥ္၊ဘဝင္မထိ
ဝိပႆနာ၊ကူးေၿပင္းပါလည္း
ဥပါဒါန္သင္႔၊မွားၿခင္းၿဖင္႔သာဆံုးသတ္ပါ၏ ။။။။။။။။။။။။။။။။။

ငယ္စဥ္ကစ၊ဘဝလူလတ္
ဆံုးသတ္အိုအို၊ေနညိဳညိဳထိ
ငါဆိုငါမွ၊ဘယ္သူမပါဘူး
ငါရူးရူးရင္း၊တအင္းအင္းႏွင္႔
ေသတြင္းခုန္ဆင္းေနေသာ (လူ) ။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။