အလွထူးပါဘိ
ျမဖူးျပာအငံုႏွင့္
လႊာရုံမွာညွာစံုက်င္းေရာ့ထင္
ျဖဴ၀င္းေငြမႈန္လႊာတို႕
ေလယူရာ ရနံ႕ညင္း
သင္းပ်ံ႕ခဲ့သူ႕ျခံမွာ။
ငါ့ၿခံၾကည့္ျပန္ေတာ့
မခ်ိပူေပြျဖာခဲ့
ေျမျပာမွာေနစာမတင့္ႏိုင္ဘု
ၾကည္စရာနီ၀ါေတြလည္းမပြင့္ေလေတာ့
စိမ္းရင့္ေရာင္ႏြယ္ၿခံဳဖုတ္ေတြက
ရႈပ္ေထြးကာ လိမ္ေခြယွက္
အားပ်က္စရာ။
သူ႕စခန္း
သာဆန္းရဂုံသြင္မို႕
ငါလွမ္းကာခို၀င္လို႕
ျပာေငြစင္ႀကိဳင္ပ်ံ႕ရွားပါတဲ့
ပြင့္ငံုဆင္ ပင္ေတြၾကားမွာလ
ေလွ်ာက္သြားကာ ေပ်ာ္လိုလွပါဘိ
ျမေရာင္စုိ သည္ေျမခင္းရယ္နဲ႕
ညင္းေလခို သစ္ညိဳရိပ္မွာျဖင့္
ေလ်ာင္းအိပ္လို႕ တစ္ကိုယ္သာ
ရႊင္ပါခ်င့္စိတ္ထဲ။
သုိ႕လည္းေလ
မသင့္ေလ်ာ္ေလဘု
ငါ့ၿခံေျမဥယ်ာဥ္နန္းဟာလည္း
လွေလသည္သာစခန္းေပေပါ့
စိတ္ပန္းကို သည္လိုေျဖလို႕
က်က္သေရ တက္ေန၀င့္ေအာင္လ
ငါ့ၿခံေျမ အေျချမွင့္ခ်င္ငဲ့
သူ႕ေျမမွာ ျဖဴျပာပြင့္ရင္ျဖင့္
ငါ့ေျမမွာ နီ၀ါတင့္ရမေပါ့
အခြင့္အခါေမွ်ာ္လို႕
ဥယ်ာဥ္ေတာ္ သာယာေရးကုိလ
ရွႈျမင္ေမွ်ာ္ ခါခါေတြးပါလို႕
မေႏွးပင္ အားအင္ထုတ္လို႕ရယ္
ေပါင္းႏႈတ္ဖို႕ခဲ။
ေငြတာရီ
No comments:
Post a Comment