အခါတစ္ပါးမွာလ
တိုင္းၿခားကိုေရာက္ခဲ့တယ္ ..။
ကိုယ့္၀တ္စံု အသာခြ်တ္ကာပ..
သူ ့၀တ္စံု အသာစြပ္လို ့ရယ္..
၀တ္ဆင္ရတယ္..။
သူ ့စကားကိုလည္း
ႏႈတ္ဖ်ား တလိႈင္လိႈင္နဲ ့
မေမာႏိုင္ စာဆိုေၿပာကာပ
ေရာေႏွာလို ့ ဟန္ေရးၾကြယ္
သူတို ့ႏွယ္ ထင္ေယာင္မွား ..။
သို ့ေပမယ့္လွ်င္
သူ ့အသြင္ အစာစားၿပန္ေတာ့
သူ ့အစား ဘယ္လိုၿမိဳင္လည္း
မၿမိန္ႏိုင္ လွ်ာမေတြ ့ေလဘု
ကိုယ့္ဓေလ့ ကိုယ့္ဘာသာထင့္
တို ့စရာ ဆန္ထမင္းရယ္နဲ ့
ငပိေၾကာ္ ခ်ဥ္ေပါင္းဟင္းကိုလ
ခ်က္ခ်င္းပင္ စားလိုက္ခ်င္ရဲ ့
စာဆိုရွင္ ေမွ်ာ္ေယာင္တပါလို ့
အမိေၿမ ကိုယ့္ေဒသကိုကြယ္
လြမ္းရသည္ တကား …။
No comments:
Post a Comment