(၁၃)
အခ်စ္ေရ..
ေနာက္ထပ္ အာသာေျဖဖို႔အတြက္
ငါ့မွာစကားလံုးေတြနည္းသြားၿပီ။
(၁၄)
အဆင္မေျပတဲ့ျမဴေတြကို
ငါ့ခႏၶာကိုယ္ေပၚတပ္ဆင္
အိတ္ထဲမွာ ပိုလွ်ံေနတဲ့ေန႔က ရွားတယ္။
အခုဆို
ပံုသဏၭာန္လား၊အရိပ္လား
နံရိုးေတြလား၊ ညည္းျငဴျခင္းလား၊
ငါအားလံုးကို ခြဲခြဲျခားျခားသိၿပီ။
အျဖဴအမည္း သဲကြဲသြားၿပီ။
တစ္ေယာက္ထဲ မ်က္စိမွိတ္ထားမိခ်ိန္
စိတ္ကူးေတြက ေဖာင္းပြ၊
ငါ့သူငယ္ခ်င္းေတြေရာ
ဘယ္လမ္းမေပၚ ကၽြမ္းပစ္ေနၾကသလဲ။
အလို… ဟိုမွာ
ခ်စ္ေသာေမြးဖြားမႈဟာ
ငါ့ကို လက္ျပႏႈတ္ဆက္သြားေတာ့တယ္။ ။
ေ၀မွဴးသြင္
No comments:
Post a Comment