(၉)
အားလံုးၿပီးဆံုးတဲ့အခ်ိန္
ငါတို႔အလြမ္းေတြကိုလည္း
ဆြဲစုတ္ပစ္လိုက္ရံုပါပဲ။
သမိုင္းစာမ်က္ႏွာေပၚမွာ
အနာတရေတြ မရွိဖို႔ေတာ့လိုတယ္။
ငါ့ေခတ္ရဲ႕ျပတင္းေပါက္မ်ားမွာ
ငါရွိေနဦးမွာပါ။
နယ္ေျမေဟာင္းမွာပဲ
ခံစားမႈအသစ္ေတြကို ရွာေဖြဦးမွာပါ။
လူတန္းေစ့အႏုပညာနဲ႔
ငါသတၱိရွိေနဦးမွာပါ။
(၁၀)
ငါ့ဘ၀ပြဲေတာ္ရဲ႕ ရက္စြဲမ်ား
ကုန္လြန္သြားတဲ့အခါ
ငါ့ေဘးမွာ မင္းရွိေနဖို႔လိုတယ္။
လူ႕မွတ္ဉာဏ္ဟာ
မသံုးတာၾကာရင္ ပ်က္စီးတတ္တယ္။
အခုၾကည့္…
ငါဘုရားရွိခိုးအလြတ္မရေတာ့ဘူး။
ေက်ာင္းဆင္းခ်ိန္သီခ်င္းအလြတ္မရေတာ့ဘူး
ဒီအတြက္ေတာ့ မင္းက
ငါ့မွတ္ၪာဏ္ထဲမွာ ရွိေနဦးမယ္။
ငါတို႔ကံၾကမၼာဟာ
ေျပာင္းလဲလာေတာ့မွာပါ။
စိတ္ပ်က္မသြားပါနဲ႔အခ်စ္ရယ္
ငါတို႔အတြက္
ကံေကာင္းတဲ့အခ်ိန္ကာလတစ္ခု
ေရာက္လာေတာ့မွာပါကြယ္။
No comments:
Post a Comment