Wednesday, 28 December 2011

အာရွတိုက္ရဲ႕တစ္ေနရာ (၂)

နာရီစက္သံေၾကာင့္
အထိတ္တလန္႔ႏိုးထ
အိပ္ေရးမ၀တဲ့မ်က္လံုးထဲမွာ
ႏွင္းေတြအတံုးအရုံးက်ေနတဲ့ မနက္ခင္း
ရြာလည္လမ္းထိပ္မွာ ေရသန္႔ဘူးကိုယ္စီနဲ႔
အလုပ္ဆင္းဖို႔ အဆင္သင့္ျဖစ္ေနၿပီ
တစ္ေနကုန္ ၿမိဳ႕ေတာ္ၾကီးဆီကိုသြား
ျမင့္မားတဲ့အေဆာက္အအံုေခါင္းမိုးေတြေပၚတက္
ဆံပင္ေတြ အရည္ေပ်ာ္က်မတတ္ ေနေရာင္ေအာက္မွာ
ေခၽြးေတြ သံေတြနဲ႕ မခ်ိမဆန္႔ အလုပ္လုပ္ၾက
အဲဒီအလုပ္က အသက္အႏၱရာယ္နဲ႔နီးေပမယ့္
“ေငြမရွိတာလည္း အသက္အႏၱရာယ္နဲ႔ နီးတာပဲ”လို႔
ဘဂၤလားေဒရွ္လူရြယ္က မွတ္ခ်က္ခ်တယ္
ေန၀င္ရီတေရာမွာ
ေက်ာေပၚအေမာေတြထမ္းၿပီးျပန္လာၾက
ေရခ်ိဳးခန္းကို သူ႕ထက္ငါဦးေအာင္ အလုအယက္တိုးေခြ႕၀င္ၾက
ဒါဟာနိစၥဓူ၀ကိစၥ
ညက်
တစ္ဆိုင္တည္းေသာ ပင္လယ္စာဆိုင္မွာ
ေဒသရဲ႕ရိုးရာထမင္းေၾကာ္ကိုစားရင္း
စကားစျမည္ဆိုၾက
က်ိဳးပဲ့ေနတဲ့ဘာသာစကားနဲ႔ပ
ၿပီးေတာ့ ကိုကာကိုလာတစ္ပုလင္းေသာက္ရင္း
ေလးညွင္းနံ႕သင္းတဲ့ စီးကရက္ကို ဖြာရႈိက္
ဂ်က္ဂြာကားတစ္စီးရဲ႕ေနာက္ကို ေျပးလိုက္သြားတဲ့စိတ္ကူးေတြ
သဘာ၀က်ပါတယ္ေလ
စားေသာက္ဆိုင္ကအျပန္
လမ္းေဘးအမ်ားသံုးဖုန္းကေန
ကိုယ့္တိုင္းျပည္ကို ဖုန္းဆက္သူဆက္
တိုက္ေပၚျပန္တက္ၿပီး ေရဒီယိုကို နားေထာင္သူနားေထာင္
ေန႔လယ္ကေတြ႕ခဲ့တဲ့ ေပါင္တံျဖဴျဖဴတရုတ္မေလးေတြကို
စိတ္ကူးယဥ္သူယဥ္
အဓမၼက်င့္ခံလိုက္ရတဲ့ ဖိလစ္ပင္းအိမ္ေဖာ္မေလးအတြက္
ကရုဏာသက္သူသက္
ေနရပ္ျပန္ပို႔ခံ ဗီယက္နမ္ေတြအတြက္ စိတ္မေကာင္းျဖစ္သူျဖစ္
ဘုရား၀တ္ျပဳသူကျပဳ
သမားရိုးက် လူ႕အဖြဲ႕အစည္းငယ္ေလးပါပဲ

No comments:

Post a Comment