တဂ်စ္ဂ်စ္ျမည္ေအာင္နံရံမွာ
ႏွစ္ေတြကို ငါေရးထြင္း
ဟိုးတုန္းက ဂူနံရံေတြေပၚ၊ သမိုင္းတစ္ခု
မွတ္တမ္းတင္သလို၊ သဘာ၀အေလ်ာက္
စိတ္ဆာသလို သဘာ၀က်က် ငါေရးထြင္း
ဒီေနရာ ေနေရာင္မရွိ ကေလကေခ်၊ မုဒိမ္းေကာင္မ်ားနဲ႔
ဆိုက္ေဘးရီးယား ဟစ္ေဟာ့ေတြ ေနသြားဖူးမွာပဲ
ေၾကာင္မထြက္သြားေအာင္ ဒီနံရံမွာ အသံတိတ္
သိပ္အေရးၾကီးတယ္ ငါေရးခ်င္တဲ့အမွာေတြ ငါခ်ေရး
ငါေရးသမွ် ငါအလြတ္ရဖို႔ ငါအသည္းအသန္က်က္မွတ္
ေၾကာင္ထြက္မသြားေအာင္ ငါေၾကာင္ေတြအေၾကာင္းစဥ္းစား
ေၾကာင္ေတြဟာ က်က္သေရမဲ့စြာ က်ားေယာင္ေဆာင္ခဲ့ၾက
က်င္လည္စြာ ေက်ာက္ေဆာင္ေတြအနား ငါးကိုဖမ္းခဲ့ၾက
ေၾကာင္ေတြဟာ ၾကယ္ေတြနဲ႔ လွမ္းလွမ္းၿပီး
အခ်က္ျပမီးကို ဖ်က္ဆီးၾက
ဒီလိုေရွ႕ဆက္ၿပီး ေၾကာင္မသြားေအာင္ ငါဟာဆက္ဆက္ၿပီးစဥ္းစား
ေရွးေဟာင္းလူယဥ္ေက်းမ်ားနဲ႔ ေခတ္သစ္လူရိုင္းမ်ားအေၾကာင္းစဥ္းစား
ဒီလိုပဲ သူတို႔ေက်ာက္ေတာင္မ်ားကို တြန္းဖြင့္
သူတို႔ ဒီလိုပဲ ေက်ာက္ဂူအထဲေအာင္းကာ
ေခါင္းကြဲ ေခါင္းလြဲေနခဲ့မယ္။
ငါစဥ္းစား၊ စဥ္းစားရင္း နံရံမွာ ငါေရးထြင္း
ေက်ာက္တုံးေတြ တစ္တံုးၿပီးတစ္တံုး ခ်ေနသလို
ေန႔ေတြ တစ္ေန႔ၿပီးတစ္ေန႔ ငါပစ္ခ်
ဥံဳဂါထာမရြတ္ပဲ၊ ဥစၥာဓနမ်ားအေၾကာင္း ငါမေတြးပဲ
စိတ္ေတြ တစ္ဆံုးၿပီး တစ္ဆံုးခ်
နံရံရဲ့ ေခ်ာင္းၾကည့္ေပါက္အဖ်ားမွာ
ငွက္ေတြ ဖြားကနဲဖြားကနဲ လြင့္တက္လာပံု ငါေရးထြင္း
နံရံမွာ ငါ့အေၾကာင္းသရုပ္ေဖာ္ပံုနဲ႔ သူ႔အေၾကာင္းကဗ်ာစာသားမ်ား
ငါေရးထြင္း၊ ငါ့အရိုးငါထုတ္ ငါ့ေသြးငါစုပ္ၿပီး
နံရံမွာ ကမၻာၾကီးအေၾကာင္း ငါေရးထြင္း
ငါေရးထြင္းေနတုန္း ငါ့အခန္းထဲခိုး၀င္လာတဲ့လေရာင္
ၿမိဳ႕နဲ႔ မိသားစုအေၾကာင္း သူေအာင္ျမင္စြာမေျပာၾကားႏိုင္ဘူး
အျပင္မွာ မီးေတြတအားလင္းေနသလား
အျပင္မွာ လမ္းေတြတအားစီးေနသလား
အျပင္မွာ ေက်ာက္ေက်ာတုံးေရြ႕သလို အေမွာင္ဟာ
မတရားေရြ႕ေနသလား
ကိုယ့္အသားကိုယ္ဖဲ့ဖဲ့စားမိမေယာင္
အေမွာင္ဟာ တဂ်စ္ဂ်စ္ျမည္လို႔၊ တိတ္ဆိတ္
တိတ္ဆိတ္ေလ တဂ်စ္ဂ်စ္ျမည္ေလ
အေမွာင္မွာ အေရာင္ဟာ တဖြဲဖြဲလြင့္က်လာေလပဲ
ငါၿမိဳ႕နဲ႔ ပိုနီးလာေနသလား
ငါအခု ေခါင္းထဲက ထစကားေျပာေနသလား
နံရံကိုငါကုတ္ျခစ္ စီးက်ေနတာ ဘယ္သူမွ မသိဘူးလား။ ။
No comments:
Post a Comment