ကမ္းစပ္ကိုမင္
လမုပင္အေျခႀကီးနဲ႕၊ အသီးေတြၿဖိဳး။
ကမ္းေျခကိုဒီေရတိုး ၊ ၿပိဳလဲမွာစိုး။
ကမ္းစပ္ကိုမင္
ဓနိပင္ယိုင္ငိုက္လို႕၊ ခိုင္လိုက္ကယ္ၿဖိဳး။
ဓနိခိုင္အလက္ထဲက ခြဲရမွာစိုး။
ကမ္းစပ္ကိုမင္
လတာျပင္ငဖ်ံလူးလို႕၊ ေပ်ာ္ျမဴးၾကရိုး။
ဒီတက္လ်င္ လတာႏံုး၊ ဒီဖံုးမွာစိုး။
စိုးပါဘု သူ႕မူရာ။
ေခ်ာင္းတစ္ခြင္ပင္လယ္ဝက၊ ပန္းလွေဗဒါ။
ဆန္တက္ခ်ိန္မွာ၊ ဆန္လာႏိုင္ပါဘိ။
စုန္ဆင္းခ်ိန္မွာ၊ စုန္လာႏိုင္ပါဘိ။
သူ႕လမ္းစဥ္သူျမင္ရဲ၊ သူစြဲတတ္ဘိ။ ။
ေဇာ္ဂ်ီ
(ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ ႏွစ္လည္မဂၢဇင္း၊ ၁၉၅၉ – ၁၉၆၀)
No comments:
Post a Comment