က်ဴ႐ိုး႐ွင္ မေနတတ္လို႕
ေရစပ္ကိုတဲ့ ဆင္းလို႕လာ။
မေဗဒါစုန္ဆန္ေမ်ာ၊ ေမာတဲ့ေနရာ။
က်ဴ႐ိုး႐ွင့္ ဝါသနာ၊ ကဗ်ာႏြဲ႕ခ်ိဳေတး။
ဆန္မကုန္ စုန္မခန္းမွာ၊ ပန္းရွာလိမ့္ေလး .. ..တဲ့။
အိုအခ်င္း မင္းပီပီ။
ေရျပည့္မွာ ေဗဒါပန္း၊ ကမ္းနဲ႕အညီ။
ဆန္လိုက္ၾကစီရရီ၊ တခ်ီခ်ီတျြကျြက။
တက္ေရမွာ ျမင္ေနၾက၊ ေခ်ာင္းရဲ႕အလွ။
အိုအခ်င္း ပီပီငယ္။
ေရက်မွာ ေဗဒါပန္း၊ ကမ္းရပ္ကိုပယ္။
ဝဲယာမွာ လတာက်ယ္၊ အလယ္မွာ ေဗဒါမ။
သက္ေရမွာျမင္ေနက်၊ ေခ်ာင္းရဲ႕အလွ။
တက္ေရနဲ႕ သက္ေရနယ္။
ဆန္မကုန္စုန္မဆံုး၊ လံုးပတ္ခ်ာလည္။
ေဗဒါမခရီးသည္၊ ပန္းရွာမယ္ဆိုရလည္း။
ဒီေခ်ာင္းမွာ အလွဖြား၊ ပြားခဲ့ၿပီပဲ။ ။
ေဇာ္ဂ်ီ
(ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ ႏွစ္လည္မဂၢဇင္း၊ ၁၉၅၉ – ၁၉၆၀)
No comments:
Post a Comment